چرا به بازی های موبایل اعتیاد پیدا می کنید؟
مدرسه ، دانشگاه ، مهمانی ، رستوران و کافی شاپ … فرقی نمی کند هرجا و هرمکان و زمانی که فکرش را بکنید در حالی بازی هستید! اصلاً هم فکرش را نمی کنید که به بازی هایی با کیفیتی نه چندان بالا و گرافیکی معمولی و کاری تکراری عادت کرده اید. بله باید خاطر نشان کنیم شما معتاد شده اید!
همیشه برای من سوال بوده که برای افرادی که فریم در ثانیه 40 یا 45 بازی ها در کامپیوتر و کنسول مهم بوده حالا چرا به بازی هایی تکراری ، با کیفیت پایین گرافیک و … رضایت می دهند و برای این بازی ها دست و پا می شکنند.
بیایید در ابتدا به اینفوگرافیک جالبی در مورد این بازی ها نگاهی بیندازیم :
Source: Online-Psychology-Degrees.org
حالا چرا به این بازی ها اعتیاد پیدا می کنیم؟
چرا دوست نداشته باشیم؟ آسان هستند،”سرگرم” کننده اند و برخی اوقات رایگان ( حداقل اولش). نکته جالب اینجاست که همان چیزهایی که این بازی ها را دوست داشتنی می کنند آنها را اعتیاد آور هم می کنند.
صنعت بازی های موبایلی
فکر نکنید که این امر تنها مشکل کشور ما است. نه! معضلی سراسری و البته پول ساز است این ماجرا
در آمد این صنعت در سال 2012 به 7.8 میلیارد دلار رسید و به نظر می رسد این درآمد در سال 2016 به 12.6 میلیارد دلار برسد. این اعداد هنگامی باورپذیر می شود که بدانیم 909 میلیون گیمر موبایل در سال 2013 داشته ایم (1) و تنها 0.15% این تعداد نزدیک به 50% درآمد این بازار را فراهم می کند. (2)
این بدان معنا است که گیمر های حرفه ای تر مبلغ بیشتری را در بازی ها برای افزونه ها و امتیازهای بیشتر خرج می کنند.
در آمد های روزانه بازی ها :
Clash of Clans: $1.2 milion
Candy Crush Saga: $966,265
Kim Kardashian: Hollywood: $625,296
Game of War – Fire Age: $296,406
Slotomania: $233,917
Farm Heroes Saga: $196,236
Hay Day: $164,520
بیایید به یک نمونه موفق و اعتیاد آور نگاهی بیندازیم : (Candy Crush (3,4
این بازی در روز 93 میلیون نفر کاربر فعال دارد و 78% درآمد شرکت سازنده تنها از این بازی است
چرا دوستش داریم؟ (5)
مجبورید صبر کنید:
شما مجبورید صبر کنید، مثل وقت استراحت است تا خون شما دوباره پر شود. صبر بیشتر مساوی است با ولع بیشتر برای ساختن!
ما عاشق تشویقیم:
سخت است که حس پیروزی و غرور به شما دست ندهد هنگامی که یک ردیف آبنبات را حذف می کنید و صدای Sweet را می شنوید.
بازی یک دستی است:
مثل کنسول های بازی و کامپیوتر نیست که تمام توجهتان را به خود معطوف کند.تنها کافیست گوشی موبایل را در یک دست گرفته و بازی کنید و به باقی کارهایتان برسید (البته اگر برسید!)
پایان پذیر نیست:
این بازی ها پایانی ندارند و این هم نکته مثبت است و هم منفی. مثبتش این که خب پایانی ندارد و سازندگانش دائماً در حال یا ساختن مراحل جدید هستند و منفی اش اینکه تکراری می شود.
رایگان بازی کنید و با پول، بی زحمت قدرتمند شوید:
تنها با چند کلیک ساده هم شما خوشحال می شوید هم سازندگان بازی و شما جان و قدرت اضافه کسب می کنید.
بچه ها آبنبات دوست دارند:
همیشه بچه ها آبنبات دوست دارند و معلوم است که همه ما یک کودک درون هم داریم و او هم آبنبات دوست دارد!
اجتماعی است:
این حس افتخار که مرحله ای سخت را گذرانده اید بیشتر می شود هنگامی که بتوانید با سند و مدرک آن را به بقیه نشان دهید. این بازی هم این امکان را برای شما فراهم کرده است.
اعتیاد و مغز:
عادت به یک بازی موبایلی شاید اصلاً شبیه به اعتیاد به مواد مخدر و برای مثال هروئین و … نباشد. ولی جالب است که رفتار مغز در نبود آنها بسیار شبیه به هم است.(6)
- هدف اعتیاد در مغز، سیستم جایزه است و با دوپامین این حس را فعال می کند. وقتی بازی می کنیم احساس خوشایندی داریم.
- به دلیل آن که روند بازی ها به گونه ای است که با جایزه همراه است. مغز این امر را مهم قلمداد کرده و شما را تشویق به تکرار آن در آینده می کند.
- بعد از مدتی توان فرد برای تولید دوپامین کمتر شده و در نتیجه مغز برای تأمین مقدار موردنیاز خود فرد را تشویق می کند که بیشتر به بازی (اعتیاد) بپردازد.
- به دلیل کمبود دوپامین در هنگام بازی نکردن فرد کم کم درگیر عوارضی همچون خستگی ، ناراحتی ، عدم تمرکز ، نوسانات خلقی و شاید باورتان نشود تهوع می شود!
منابع :
1. http://www.statista.com
2. http://www.forbes.com
3. http://mashable.com
4. http://www.sec.gov
5. http://business.time.com
6. http://www.drugabuse.gov
خلاصه اینکه حیف بازی های کامپیوتری نیست؟ هم هیجان دارد، هم کیفیت هم اعتیادش کمتر است 🙂